In de wintersportwereld worden pistes onderverdeeld op moeilijkheidsgraad. In Europa krijgen skipistes een kleur mee. Dit zijn onder andere blauw, zwart en rood. De kleuren van pistes zijn handig als je bijvoorbeeld een vakantie wilt boeken en je bent nog niet zo’n ervaren wintersporter. Dan kies je voor een kleur die voor beginners wat meer geschikt is, zoals gebieden met veel blauwe pistes. De piste die qua moeilijkheidsgraad vóór de blauwe piste komt heeft een groene kleur.
Inhoudsopgave
Wat is een blauwe piste?
Een blauwe piste is geschikt voor de gemiddelde ervaren wintersporter. Op deze pistes zie je een verscheidenheid aan mensen voorbij komen van vrijwel alle niveaus. Sommige beginners wagen zich ook aan de blauwe piste, maar ook de gevorderde skiër komt hier graag. Buiten Europa zijn deze kleur pistes soms wat minder goed onderhouden, waardoor het net iets minder beginnersvriendelijk is. In Noord-Amerika wordt deze aangegeven met een blauw vierkant. In Europa met een blauwe kleur, vaak in een cirkel. In Japan zit het meer tussen groen en rood in. Zij gebruiken de blauwe kleur niet.
Verschillende kleuren in verschillende landen
In Europese wintersportgebieden worden vrijwel overal dezelfde kleuren gebruikt om de moeilijkheidsgraad en hellingsgraad van wintersportpistes aan te duiden. In Noord-Amerika gebruiken ze weer andere vormen en kleuren. Wat wel overeenkomt is dat de groene kleur staat voor een piste die geschikt is voor de beginners. De moeilijkheidsgraad die daarop volgt is de blauwe piste. De groene piste is favoriet bij gezinnen, beginners en mensen die voor het eerst op wintersport gaan.
Wist je dat: je in de buurt van Nederland ook goed kan wintersporten?
Wat is een groene piste?
Een groene piste is een wintersportpiste of skipiste met een lage moeilijkheidsgraad. De piste heeft een hellingspercentage onder de 25% en is daarmee erg geschikt voor beginners. In Europa wordt deze piste met een rond groen bord aangeduid. In Noord-Amerika gebruikt men hetzelfde bord voor de makkelijke piste. Deze piste is breed opgezet en bevat geen obstakels. Op dit soort groene pistes krijgt men vaak ook les. Ook in Japan en Nieuw Zeeland gebruikt men ook de groene kleur om een beginners-piste aan te duiden.
Het wordt steeds moeilijker
In wintersportgebieden in onder andere Europa, Nieuw-Zeeland, Noord-Amerika en Japan zie je bij de pistes een kleur. De kleuren van pistes staan voor de moeilijkheidsgraad. Zo is de groene piste overal ter wereld geschikt voor beginners. De blauwe piste volgt daarna qua moeilijkheidsgraad en hellingsgraad. De moeilijkste pistes (die niet off-piste zijn) worden aangegeven met een zwarte kleur. De rode piste zit tussen de blauwe en zwarte piste in. Veel beginners of iets gevorderde wintersporters maken soms nog wel de fout door te denken dat dit een eenvoudige piste is. Dit is niet het geval.
Wat is de rode piste?
De rode piste is met wintersport een piste geschikt voor de gemiddeld ervaren skiër en snowboarder. Je moet de techniek al goed beheersen en flink wat ervaring hebben opgedaan. De rode piste is niet geschikt voor beginners of kinderen. Je kan hier obstakels, korte bochten en smalle stukken tegen komen. In Noord-Amerika wordt de rode kleur niet gebruikt bij de pistes. Je kan het daar vergelijken met een enkele zwarte ruit. Dit geldt ook voor pistes in Nieuw-Zeeland. In Japan gebruikt men wel de rode kleur om een piste van gemiddeld moeilijkheidsniveau aan te duiden.
Wat is een zwarte piste?
Een zwarte piste is een piste geschikt voor ervaren wintersporters. Beginners hebben hier niets te zoeken. Deze pistes hebben een hoge moeilijkheidsgraad en hellingspercentage. Onderweg kom je obstakels tegen en lastige smalle stukken. Je moet ervaren zijn om hier met succes doorheen te navigeren. In Europa, Japan en Nieuw Zeeland staat de kleur zwart voor een piste geschikt voor gevorderden. In Noord-Amerika wordt er nog onderscheid gemaakt met een enkele of dubbele zwarte ruit, waar de dubbele zwarte ruit nóg moeilijker is dan de enkele. Dit is in Nieuw-Zeeland ook het geval. Zij maken er zelfs gebruik van een driedubbele zwarte ruit om aan te geven dat deze piste alleen voor de écht ervaren skiërs en snowboarders geschikt is.
Veelgestelde vragen en antwoorden
Wat betekent de kleur van een skipiste?
De kleur van een skipiste geeft de moeilijkheidsgraad aan. Groene pistes zijn het makkelijkst en bedoeld voor beginners. Blauwe pistes zijn iets moeilijker en geschikt voor gemiddeld ervaren skiërs. Rode pistes zijn voor gevorderde skiërs met goede technische vaardigheden. Zwarte pistes, de moeilijkste, zijn bedoeld voor zeer ervaren skiërs.
Is de kleurcodering van pistes overal hetzelfde?
Over het algemeen volgen Europa, Nieuw-Zeeland en Japan een vergelijkbare kleurcodering. In Noord-Amerika gebruiken ze echter andere symbolen zoals blauwe vierkanten en zwarte ruiten. De betekenis van de kleuren kan ook enigszins variëren per land.
Zijn blauwe pistes geschikt voor beginners?
Blauwe pistes zijn vaak geschikt voor skiërs die enige ervaring hebben. Echte beginners kunnen beter starten op groene pistes, die een lagere moeilijkheidsgraad hebben.
Wat maakt een rode piste uitdagend?
Rode pistes zijn uitdagender door hun steilere hellingen, smalle paden en de aanwezigheid van obstakels zoals scherpe bochten. Ze vereisen goede technische vaardigheden en ervaring.
Hoe herken ik een zwarte piste?
Zwarte pistes worden aangegeven met een zwart bord. Ze zijn bedoeld voor ervaren skiërs en bevatten vaak steile hellingen, smalle doorgangen en diverse obstakels. In Noord-Amerika en Nieuw-Zeeland wordt de moeilijkheidsgraad verder onderverdeeld met enkele, dubbele en zelfs driedubbele zwarte ruiten.